สวัสดีค่ะพึ่งเคยเขียนกระทู้พันทิพครั้งนี้ครั้งแรกตกบกพร่องตรงไหนขออภัยด้วยนะค่ะ
เราคบกับผู้ชายคนนึงคะเจอกันในเกมส์คบกันมาได้7-8เดือนเราก็ท้องคะ(แต่พึ่งมารู้ว่าท้องเมื่อตอนท้องได้ 3-4 เดือนแล้ว)
พอพ่อแม่เรารับรู้ว่าท้องก็โอคะแต่ก็มีดุบ้างแต่ฝั่งผู้ชายนั้นเค้ารู้แค่แม่ค่ะ(เค้าบอกว่ายังไม่อยากให้พ่อรู้พ่ออาการไม่ดี)
ฝั่งบ้านเราก็โอเคค่ะเข้าใจในส่วนนี้ ระหว่างที่เราตั้งท้องเราต้องคอยเป็นคนหาข้าวหาไรให้เค้าตลอดเค้าก็นั่งเล่นเกมส์ตื่นมาก็เล่นเลยยันดึก
พอเราถามเค้าว่าไม่หาข้าวให้กินบ้างอะเค้าจะตอบกลับมาคะว่าแล้วตื่นเช้าทำไมอะกลับกลายเป็นเราผิดคะตอนท้องเวลาทะเลาะ
เค้าทั้งเตะเราบ้างตีเราบ้างสาระพัดคะแต่เราก็ทนคะอาจเป็นเพราะเราด้วยอารมณ์หงุดหงิดขึ้นๆลงๆตามประสาคนท้องค่ะ
ทะเลาะทีไรก็เก็บเสื้อผ้ากลับบ้านเค้าตลอดเอะอะก็กลับบ้านบางเรื่องเค้าผิดเราก็เป็นง้อคนขอโทษเค้าตลอดเลยค่ะเค้าขอโทดเรานับครั้งได้เลย
ก่อนจะคลอดเรากับเค้าทะเลาะกันคะเค้ากลับบ้านไปประมาณ3วันได้พอตกดึกของวันที่ 4 เราปวดท้องคลอดค่ะโชคดีที่เค้ากลับมาพอดีไม่งั้นเราคง
แย่แน่ๆเพราะพ่อแม่เราทำงานหมดทั้งบ้านค่ะ พอเราคลอดมาแรกๆเค้าก็ไม่กล้าอุ้มลูกคะเพราะลูกตัวเล็ก(หนัก3.120 คะ) เราก็เข้าใจคะ
ว่าพ่อมือใหม่มันก็ต้องมีบ้าง พอไปสักพักเราก็มีปากเสียงกันอีกคะเรื่องเล็กๆน้อยๆแม่เราเลยบอกให้เค้าหางานทำเค้าก็บอกรอลูกสามเดือนก่อนค่อยทำ
อย่างงุ้นอย่างงี้คะแม่เราก็ไม่อะไรคะไม่ว่าเพราะก่อนหน้านี้แม่เราพาไปสมัคงานโรงพยาบาลแล้วเค้าบอกว่ากลัวได้เข็นศพ(เค้าเคยบอกเค้าไม่เลือกงาน)
แต่สิ่งที่เค้าแบบนี้ก็ไม่รู้จะบอกว่าอะไรคะบ้านเราก็โอเคคะไม่เป้นไร ในระหว่างที่เค้าอยู่บ้านเราทางบ้านเค้าไม่เคยส่งตังมาเลยคะแม้แต่บาทเดียว
บ้านเราออกทุกอย่างของลูกทุกๆอย่างบ้านเราออกหมดคะ จนแม่เค้ามาคุยกับแม่เราแม่เค้าให้แม่เรามาแค่หมื่นเดียวไม่รู้ว่าค่าอะไรเค้าไม่ได้บอกคะ
แล้วก็ของฝากเล็กๆน้อยๆคะ เค้าก็นั่งเล่นแต่เกมส์ทุกครั้งที่เค้ากลับบ้านเค้าจะกลับไปคุยกับผู้หญิงที่เค้าเคยแอบนอกใจเราไปหาผู้หญิงคนนั้นที่บ้าน
เราไม่รู้อะไรเลยคะเราก็อภัยมาตลอดรับได้คะเค้าบอกไม่ได้มีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นเราก็เชื่อคะไม่อยากมีปัญหาคะ
เราทำอะไรเราก็ผิดไปหมดคะไม่เข้าตาเค้าเลยคะเค้าห้ามเราไปนู้นไปนี้บ้านเพื่อนแค่ใกล้ๆกันเค้ายังไม่ให้เราไปเลยคะ
เราหดหู่มากเราเหนื่อยมากทั้งทำงานบ้านตั้งแต่ท้องยันคลอดก็ต้องทำเองเค้าช่วยแค่เอาผ้าขึ้นราวให้คะบางทีทะเลาะกันเราก็ต้องเอาผ้าขึ้นราวเอง
เวลาลูกร้องกว่าจะเดินไปดูเราก็เดินไปดูแล้วคะวางงานบ้านไปดูลูกก่อนเค้าก็นั่งเล่นเกมส์คะเราก็ทำงานบ้านหาข้าวหาไรให้เค้าตลอด
เวลาเค้าผิดคนที่ง้อก็คือเราตลอดเราทนเพราะลูกคะถามว่ารักไหมเราก็รักคะแต่เราก็ไม่อยากให้ลูกกำพร้า
เดี๋ยวมาต่อนะคะ
ถ้าเพื่อนๆเจอเหตุการณ์แบบนี้จะทำอย่างไรค่ะ 18+
เราคบกับผู้ชายคนนึงคะเจอกันในเกมส์คบกันมาได้7-8เดือนเราก็ท้องคะ(แต่พึ่งมารู้ว่าท้องเมื่อตอนท้องได้ 3-4 เดือนแล้ว)
พอพ่อแม่เรารับรู้ว่าท้องก็โอคะแต่ก็มีดุบ้างแต่ฝั่งผู้ชายนั้นเค้ารู้แค่แม่ค่ะ(เค้าบอกว่ายังไม่อยากให้พ่อรู้พ่ออาการไม่ดี)
ฝั่งบ้านเราก็โอเคค่ะเข้าใจในส่วนนี้ ระหว่างที่เราตั้งท้องเราต้องคอยเป็นคนหาข้าวหาไรให้เค้าตลอดเค้าก็นั่งเล่นเกมส์ตื่นมาก็เล่นเลยยันดึก
พอเราถามเค้าว่าไม่หาข้าวให้กินบ้างอะเค้าจะตอบกลับมาคะว่าแล้วตื่นเช้าทำไมอะกลับกลายเป็นเราผิดคะตอนท้องเวลาทะเลาะ
เค้าทั้งเตะเราบ้างตีเราบ้างสาระพัดคะแต่เราก็ทนคะอาจเป็นเพราะเราด้วยอารมณ์หงุดหงิดขึ้นๆลงๆตามประสาคนท้องค่ะ
ทะเลาะทีไรก็เก็บเสื้อผ้ากลับบ้านเค้าตลอดเอะอะก็กลับบ้านบางเรื่องเค้าผิดเราก็เป็นง้อคนขอโทษเค้าตลอดเลยค่ะเค้าขอโทดเรานับครั้งได้เลย
ก่อนจะคลอดเรากับเค้าทะเลาะกันคะเค้ากลับบ้านไปประมาณ3วันได้พอตกดึกของวันที่ 4 เราปวดท้องคลอดค่ะโชคดีที่เค้ากลับมาพอดีไม่งั้นเราคง
แย่แน่ๆเพราะพ่อแม่เราทำงานหมดทั้งบ้านค่ะ พอเราคลอดมาแรกๆเค้าก็ไม่กล้าอุ้มลูกคะเพราะลูกตัวเล็ก(หนัก3.120 คะ) เราก็เข้าใจคะ
ว่าพ่อมือใหม่มันก็ต้องมีบ้าง พอไปสักพักเราก็มีปากเสียงกันอีกคะเรื่องเล็กๆน้อยๆแม่เราเลยบอกให้เค้าหางานทำเค้าก็บอกรอลูกสามเดือนก่อนค่อยทำ
อย่างงุ้นอย่างงี้คะแม่เราก็ไม่อะไรคะไม่ว่าเพราะก่อนหน้านี้แม่เราพาไปสมัคงานโรงพยาบาลแล้วเค้าบอกว่ากลัวได้เข็นศพ(เค้าเคยบอกเค้าไม่เลือกงาน)
แต่สิ่งที่เค้าแบบนี้ก็ไม่รู้จะบอกว่าอะไรคะบ้านเราก็โอเคคะไม่เป้นไร ในระหว่างที่เค้าอยู่บ้านเราทางบ้านเค้าไม่เคยส่งตังมาเลยคะแม้แต่บาทเดียว
บ้านเราออกทุกอย่างของลูกทุกๆอย่างบ้านเราออกหมดคะ จนแม่เค้ามาคุยกับแม่เราแม่เค้าให้แม่เรามาแค่หมื่นเดียวไม่รู้ว่าค่าอะไรเค้าไม่ได้บอกคะ
แล้วก็ของฝากเล็กๆน้อยๆคะ เค้าก็นั่งเล่นแต่เกมส์ทุกครั้งที่เค้ากลับบ้านเค้าจะกลับไปคุยกับผู้หญิงที่เค้าเคยแอบนอกใจเราไปหาผู้หญิงคนนั้นที่บ้าน
เราไม่รู้อะไรเลยคะเราก็อภัยมาตลอดรับได้คะเค้าบอกไม่ได้มีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นเราก็เชื่อคะไม่อยากมีปัญหาคะ
เราทำอะไรเราก็ผิดไปหมดคะไม่เข้าตาเค้าเลยคะเค้าห้ามเราไปนู้นไปนี้บ้านเพื่อนแค่ใกล้ๆกันเค้ายังไม่ให้เราไปเลยคะ
เราหดหู่มากเราเหนื่อยมากทั้งทำงานบ้านตั้งแต่ท้องยันคลอดก็ต้องทำเองเค้าช่วยแค่เอาผ้าขึ้นราวให้คะบางทีทะเลาะกันเราก็ต้องเอาผ้าขึ้นราวเอง
เวลาลูกร้องกว่าจะเดินไปดูเราก็เดินไปดูแล้วคะวางงานบ้านไปดูลูกก่อนเค้าก็นั่งเล่นเกมส์คะเราก็ทำงานบ้านหาข้าวหาไรให้เค้าตลอด
เวลาเค้าผิดคนที่ง้อก็คือเราตลอดเราทนเพราะลูกคะถามว่ารักไหมเราก็รักคะแต่เราก็ไม่อยากให้ลูกกำพร้า
เดี๋ยวมาต่อนะคะ